Адзін раз, калі я ішоў у школу, мне даволіцца дадумацься. Я выйшаў на вуліцу і ўбачыў, што прыпаркаваны наш аўтобус. Я падумаў, што толькі шофер адышоў за некатора часу і скора вярнуцца. Але, пасля пачатку урокаў, мы разуменна ўбачылі, што шофер усё яшчэ не вернуўся.
Мы стаялі ў школьным двары, збіліся ў групу і пачалі сумневацца, што рабіць. Некаторыя папрасілісь у школе, іх родзіны яшчэ не вярталіся з працы. Але я склікаў усіх дакладна разгледзець аўтобус. Мы знайшлі ключы ў запакаваным аўтамабілі на баце. Я думаў, што лепш за ўсё вярнуцься дадому і распытацца, што адбылося.
Калі мы дабраліся дадому, мы пагадалі, што шофер пабаўляўся і пагуляў у цэнтры горада. Іншае вечара мой сябра знаходзіўся ў госцях маці выйшла на вуліцу і ўбачыў паехаў у нашым аўтабусе. Іхнія крайні сітуацыі зусім папрадзілі рух на тэрыторыі нашага горада, але мы выжылі.
Адзін раз, калі я ішоў у школу, мне даволіцца дадумацься. Я выйшаў на вуліцу і ўбачыў, што прыпаркаваны наш аўтобус. Я падумаў, што толькі шофер адышоў за некатора часу і скора вярнуцца. Але, пасля пачатку урокаў, мы разуменна ўбачылі, што шофер усё яшчэ не вернуўся.
Мы стаялі ў школьным двары, збіліся ў групу і пачалі сумневацца, што рабіць. Некаторыя папрасілісь у школе, іх родзіны яшчэ не вярталіся з працы. Але я склікаў усіх дакладна разгледзець аўтобус. Мы знайшлі ключы ў запакаваным аўтамабілі на баце. Я думаў, што лепш за ўсё вярнуцься дадому і распытацца, што адбылося.
Калі мы дабраліся дадому, мы пагадалі, што шофер пабаўляўся і пагуляў у цэнтры горада. Іншае вечара мой сябра знаходзіўся ў госцях маці выйшла на вуліцу і ўбачыў паехаў у нашым аўтабусе. Іхнія крайні сітуацыі зусім папрадзілі рух на тэрыторыі нашага горада, але мы выжылі.