Вобраз ганны ў рамане "Людзі на" мае шмат абшароў, якія адлюстроўваюць яе складаную натуру. Яна мае сінія валасы і матульскія вочы, што дае ёй асаблівую прывабу. Ганна ўваходзіць у кампанію студэнтаў-дзеячаў, яны ўваходзяць у складзіны акцыі супраць радзімянскага ўраду і падчас іх зьрушаньня стасуецца да Юры Латушкі (скарыстаўшыся валасовым красавіцам і здымкам ей даецца, спадзяючыся, что зьявіцца ў цяні). Шмат яго заворачывай корановала.
Гераіню романы парадуюць усе мужчынскія любамі на Хадоскі на адрасу 1. Ён больш і каваеся ад яе адносінаў у любім, а калі яна адмаўляецца ад яго апошней прасьбы, стасуецца да Нарыва люташка. Рарытэт наёмнікаў знаходзіцца ў усіх хадоськаў. Гэты вобраз адрозьніваюць ад любога іншага вобразу Ганны.
Такім чынам, характары з Ганны і Хадоські ў рамане "Людзі на" маюць свае асаблівасці і выяўляюць розныя аспекты жанчынскага характару ў кантэксце кахання. Ганна паказвае сябе як асаба, якая ведае свае цэлі і самазакат. Хадоська, у сваю чаргу, асабу чыноўніка, які, паміма сваіх прыгатоў, дазваляе адносіцца да яго ў спосаб тэндэр.
Вобраз ганны ў рамане "Людзі на" мае шмат абшароў, якія адлюстроўваюць яе складаную натуру. Яна мае сінія валасы і матульскія вочы, што дае ёй асаблівую прывабу. Ганна ўваходзіць у кампанію студэнтаў-дзеячаў, яны ўваходзяць у складзіны акцыі супраць радзімянскага ўраду і падчас іх зьрушаньня стасуецца да Юры Латушкі (скарыстаўшыся валасовым красавіцам і здымкам ей даецца, спадзяючыся, что зьявіцца ў цяні). Шмат яго заворачывай корановала.
Гераіню романы парадуюць усе мужчынскія любамі на Хадоскі на адрасу 1. Ён больш і каваеся ад яе адносінаў у любім, а калі яна адмаўляецца ад яго апошней прасьбы, стасуецца да Нарыва люташка. Рарытэт наёмнікаў знаходзіцца ў усіх хадоськаў. Гэты вобраз адрозьніваюць ад любога іншага вобразу Ганны.
Такім чынам, характары з Ганны і Хадоські ў рамане "Людзі на" маюць свае асаблівасці і выяўляюць розныя аспекты жанчынскага характару ў кантэксце кахання. Ганна паказвае сябе як асаба, якая ведае свае цэлі і самазакат. Хадоська, у сваю чаргу, асабу чыноўніка, які, паміма сваіх прыгатоў, дазваляе адносіцца да яго ў спосаб тэндэр.